Notatki z codzienności

Co robicie? W Maryland póki co nie da się wyjść z domu. Wczoraj termometry pokazały 107.6 stopni Fahrenheita, czyli 42 stopnie Celsjusza. Zaraz po tym jak słońce postanowiło pokazać jaką ma moc, zebrały się ciemne chmury, zabłysnęło oślepiające światło i zagrzmiało z nieba. Burza jednak była krótkotrwała. Dziś podobnie... najpierw skwar, a później burza. Nawet teraz, kiedy piszę tego posta słyszę jak grzmi. Przez godzinę siedziałam sobie przy otwartym oknie i słuchałam odgłosów ulewy i grzmotów. A ulewa była taka, że na dworze zrobiło się siwo, i ledwo można było zobaczyć dom sąsiada po drugiej stronie ulicy. Widziałam ludzi biegnących w deszczu, których ulewa zaskoczyła być może podczas spaceru czy powrotu z pracy. Cóż, dzisiejszy dzień przeżyłam bez wychodzenia z domu... tzn. wyszłam na tzw. ganek, i zobaczyłam, że moja wycieraczka z oklepanym napisem Welcome pływa w deszczówce. Lubię burze, fascynują mnie... ale też zamykają na cały dzień w domu. Mimo to, przyjemnie było otworzyć okno i nawdychać się powietrza pachnącego deszczem oraz posłuchać kojącego odgłosu spadających kropel. Oj, chyba znowu zaczęło padać i zbliża się do mnie kolejna burza, bo grzmoty coraz głośniejsze. Błyskawic nie widzę, bo zasunęłam zasłony. 

A tak to wyglądało dziś popołudniu:

Jak sami widzicie "siwy dym". Zdjęcie robiłam z okna swojej kuchni, więc macie okazje zobaczyć jaki mam widok z okna :P 

A teraz trochę o zwierzakach, które lubię obserwować i mam ku temu niejedną okazję, bo roi się tutaj od nich, a czasem można zobaczyć naprawdę cieszące oko okazy jak np. ten ptak poniżej:

Sprawdziłam w Internecie i wychodzi na to, że jeśli wzrok mnie nie myli, to jest to Blue Jay czyli po polsku Modrosójka Błękitna. Człowiek uczy się przez całe życie ;)

Niestety ptaka tego widuję dość rzadko, częściej przylatują do mnie pod okno skrzydlaci przyjaciele o czarnym zabarwieniu, a także te z czerwonym brzuchem. Czasami je dokarmiam, ponieważ nie mam w zwyczaju wyrzucać chleba do śmietnika, wyrzucam go na trwanik przed domem i mogę być pewna, że po godzinie po chlebie nie będzie już ani okruszka, ale jak się ostatnio dowiedziałam, nie tylko pierzaste stworzenia lubią chleb...

Zabawnie to wygląda, gdy mała wiewiórka próbuje się przemieszczać z taką dużą kromką chleba, a ta na zdjęciu przeniosła tę skibę przez płot do krzaków, gdzie mogła sobie spokojnie konsumować.

A propos uczenia się przez całe życie... co ja teraz robię? Jest północ, a ja robię sobie tzw. fiszki ze słówkami angielskimi. Tak, mam licencjat z filologii angielskiej, ale wciąż się uczę tego języka, a zwłaszcza słownictwa ;) Polecam wykonywanie własnoręcznych fiszek, czyli karteczek, gdzie z jednej strony napisane jest słówko po angielsku (ja dodatkowo nad słówkiem po angielsku zapisuję wymowę w alfabecie fonetycznym), a na odwrocie po polsku. Następnie w każdej wolnej chwili, nawet kiedy jadę w samochodzie jako pasażer, wyciagam ten swoj "bloczek" fiszek i czytam na głos słówka. Tą metodą nauczyłam się i powtórzyłam już na prawdę sporo materiału z książek ze słownictwem dla średnio-zaawansowanych i zaawansowanych English speakers ;)