Before you start studying in the USA - sprzeczne informacje i jak zaoszczędziłam czasu i pieniędzy ;) - studia, część 1

O studiach w USA myślę już odkąd skończyłam naukę w Polsce, a skończyło się na licencjacie. Mój mąż pomógł mi wybrać uniwersytet, który ma swój "oddział" w niemalże każdej bazie wojskowej, a nawet jeśli nie ma to można studiować online. Jest to spore udogodnienie, dlatego, że nie muszę przerywać studiów nawet jeśli za 3 lata przeniosą mnie do innego stanu w USA albo do Włoch, Niemiec czy Korei. Narazie nie chciałabym zapeszać i mówić tutaj o kierunkach, które chodzą mi po głowie oraz o konkretnej uczelni, którą wybrałam, ponieważ nic nie jest jeszcze dopięte na ostatni guzik. Ale już mogę powiedzieć Wam o kilku interesujących sprawach związanych z ... kasą.

Ponieważ miałam kilka pytań odnośnie mojego "przypadku", napisałam e-maila do uczelni, którą jestem zainteresowana. Żeby obcokrajowiec mógł aplikować na owy uniwersytet, musi zdać jeden z egzaminów potwierdzających jego znajomość języka angielskiego (np. TOEFL, TOEFLiBT, IELTS). Ja po cichu liczyłam, że kiedy prześlę do uczelni skany swoich dokumentów ze szkoły, którą kończyłam w Polsce (a jak już tutaj wspominałam kończyłam filologię angielską - tylko licencjat) to zwolnią mnie z egzaminu TOEFLiBT, który planowałam zdawać. Niestety doradca wyczytał z mojego listu, że jestem foreigner więc odpisał, że muszę zdać któryś z egzaminów potwierdzających znajomość angielskiego (koszt TOEFLiBT to conajmniej $160). Ponadto dowiedziałam się też, że jeśli chcę, żeby mój dyplom z Polski został przez nich zaakceptowany, musze go ewaluować w jedej z agencji, która się tym zajmuje, a wyniki ewaluacji przesłać od razu z agencji do uczelni... no dobra, ale jeśli każę te dokumenty przesłać prosto na uni, to kiedy je odzyskam?, w końcu agencja chce oryginałów! Kolejną informacją, którą uraczyła mnie pani doradca (czy tam doradczyni), to to, że ponieważ będę studentem z Północnej Karoliny, a nie Maryland, gdzie znajduje się główna "siedziba" uczelni, czy jak to nazwać (bo wkrótce się przeprowadzam jak już wspominałam), to będę musiała płacić $499 za każdy kredyt plus $15 technology fee za każdy kredyt. Przyznam, że tutaj oczy wyszły mi na wierzch przy tej cenie, bo liczyłam, że nie zapłacę więcej niż $350, no, ale ok, mogę ubiegać się o financial aid z racji przynależności do Armii, więc nie będzie tragedii. Dodatkowo będzie mnie czekała opłata $50 za samo zapisanie się na studia. Uff... to by było na tyle, jeśli chodzi o e-mail zwrotny od pani advisor z uczelni.

Pomyślałam wtedy, że mam już właściwie wszystkie potrzebne informacje, które przekazałam także swojemu mężowi, ale on stwierdził, że dostałabym bardziej szczegółowe informacje, kiedy poszłabym do doradcy z tego uniwerku na terenie bazy wojskowej. Wybrałam się więc do doradcy osobiście (innego niż ten, który odpisywał na moje e-maile) w piątek. Na miejscu rozmawiałam z bardzo miłymi panami, którzy udzielali mi bardzo szczegółowych informacji, że nawet nie wiedziałam o co dalej pytać :D Po rozmowie dowiedziałam się, że wcale nie muszę zdawać żadnego egzaminu na potwierdzenie znajomości języka, ponieważ miałam w dokumentach z polskiej uczelni napisane, że wykłady były prowadzone po angielsku. Ponadto dowiedziałam się, że jeśli przyjdę zarejestrować się jako student w przyszłym tygodniu we wtorek, to nie będę musiała płacić $50. Panowie powiedzieli mi również, że dokumenty z Polskiej szkoły po ewaluacji mają być wysyłane do mnie, a nie do nich, później mam je tylko zeskanować i przesłać e-mailem, albo przefaxować. Dostałam też dwa opasłe informatory o szkole i szczegółowych info o przedmiotach, a także tzw. majors, minors itp. Panowie podarowali mi nawet ładny długopis z zakreślaczem z nazwą i logo uniwersytetu ;) Z informatorów dowiedziałam się też, że dla military students (czyli dla żołnierzy i ich rodzin) koszt, czyli tuition per credit to nie $499, a $250!!! Ponadto military students nie płacą też $15 technology fee.

Warto było pójść do doradcy osobiście? Warto! :D Wam też tak radzę! ;)